ارزیابی و اولویت‌بندی ریسک‌های دورکاری بر استراتژی منابع انسانی در صنعت بیمه

نویسندگان

  • حسن فنائی * گروه مدیریت، دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی، اصفهان، ایران.

https://doi.org/10.22105/mmaa.v1i4.106

چکیده

هدف: مدیریت منابع انسانی به‌عنوان یکی از عوامل کلیدی موفقیت سازمان‌ها، همواره با ریسک‌های متعددی روبه‌رو است. یکی از این ریسک‌ها، ریسک ناشی از دورکاری منابع انسانی است که به‌ویژه پس از شیوع بیماری کرونا اهمیت چشم‌گیری یافته است. هدف این پژوهش شناسایی و ارزیابی ریسک‌های دورکاری منابع انسانی در صنعت بیمه و بررسی تاثیر آن‌ها بر استراتژی‌های کلان سازمان است.

روش‌شناسی پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده‌ها توصیفی-پیمایشی است. در گام نخست، ابعاد و شاخص‌های ریسک دورکاری منابع انسانی از ادبیات نظری استخراج و از طریق پرسشنامه الکترونیکی و مصاحبه با خبرگان حوزه منابع انسانی در صنعت بیمه اعتبارسنجی شد. روایی پرسشنامه با نظر اساتید و خبرگان تایید و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ (0/924 در گام مقدماتی و 0/926 در گام اصلی) محاسبه گردید. برای ارزیابی ریسک‌ها از روشی مشابه تحلیل حالت و اثرات شکست استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که درمجموع ۳۵ ریسک در دو بعد اصلی شناسایی شده‌اند که مهم‌ترین آن‌ها "ریسک کاهش بهره‌وری و افزایش زمان فرآیندها" است.

اصالت/ارزش افزوده علمی: ریسک‌های شناسایی‌‌شده در فرآیند دورکاری تاثیر مستقیم بر تحقق استراتژی‌های کلان شرکت بیمه دارند. بنابراین، مدیران منابع انسانی باید با طراحی سازوکارهای نظارتی و انگیزشی، از پیامدهای منفی این ریسک‌ها پیشگیری کرده و زمینه ارتقای بهره‌وری در شرایط دورکاری را فراهم سازند.

کلمات کلیدی:

ریسک، مدیریت ریسک سازمانی، مدیریت منابع انسانی، دورکاری، ریسک منابع انسانی

مراجع

  1. [1] Ardestani, A., & Zorzakar, H. (2016). The role of human capital in increasing investment returns based on the forked head model. Journal of human research, Imam Hussein university, 5(2), 209–231. (In Persian). https://dor.isc.ac/dor/20.1001.1.20084528.1395.8.2.9.0
  2. [2] Schat, J. (2010). Business risks identified in South Africa. Personal discussion Johannesburg
  3. [3] Young & Ernst. (2008). The top 10 risks for business. https://www.internationalcontracts.net/international-law-documents/Risks-in-International-Business.pdf.
  4. [4] Gajendran, R. S., & Harrison, D. A. (2007). The good, the bad, and the unknown about telecommuting: meta-analysis of psychological mediators and individual consequences. Journal of applied psychology, 92(6), 1524. https://doi.org/10.1037/0021-9010.92.6.1524
  5. [5] Cascio, W. F. (2000). Managing a virtual workplace. Academy of management perspectives, 14(3), 81–90. https://doi.org/10.5465/ame.2000.4468068
  6. [6] International Labour Organization. (2020). Teleworking during the COVID-19 pandemic and beyond. https://www.ilo.org/sites/default/files/wcmsp5/groups/public/@ed_protect/@protrav/@travail/documents/instructionalmaterial/wcms_751232.pdf.
  7. [7] Sohrabi, B., & Rezaian, A. (2006). A study of teleworking in kausar economic organization. Management perspective, (19–20), 159–173. (In Persian). https://B2n.ir/xf1269
  8. [8] Asadi, E., & Karimi, F. (2011). Review of teleworking: advantages and disadvantages. Report publication, 227, 77-78. (In Persian). https://www.magiran.com/p866173
  9. [9] Ramin Mehr, H., Edraghi, M., Tavakoli, S. S., & Kiwi, M. A. (2013). Strategic evaluation of the employee teleworking model. Strategic management studies quarterly, 4(14), 53–73. (In Persian). https://ensani.ir/file/download/article/20140414155734-9805-52.pdf
  10. [10] Karimi, L., Sedghi, S., & Mirzakhani, M. S. (2020). Designing a climate change risk management model in engineering and liability insurance. 27th national conference on insurance and development-tehran. (In Persian). Tehran, Iran, Civilica. https://dorl.net/dor/20.1001.2.9920023900.1399.27.1.43.1
  11. [11] Committee of Sponsoring Organizations of the Treadway Commission. (2017). Enterprise risk management-integrated framework. https://www.coso.org/erm-framework.
  12. [12] ISO 31000:2018, I. (2018). Risk management standard (ISO 31000:2018). (In Persian). https://B2n.ir/xu4590
  13. [13] ISO 9001:2015, I. (2015). Quality management systems—Requirements. https://www.iso.org/standard/62085.html.
  14. [14] Alberts, C. J., & Dorofee, A. J. (2003). Managing information security risks: The OCTAVE approach. Addison-Wesley Professional. https://doi.org/10.5555/581794
  15. [15] Seyedi, A., & Lajvardi, N. S. (2012). The impact of teleworking on employee relations. Tadbir monthly, (246), 58–63. (In Persian). https://B2n.ir/bd4682
  16. [16] Batman, Q. E. (2009). Teleworking: Benefits and solutions. Management solution site. (In Persian). https://B2n.ir/ez4092

دانلود

چاپ شده

2024-12-28

شماره

دوره 1 شماره 4 (1403): مدیریت: مدلسازی، تحلیل‌ها و کاربردها

نوع مقاله

مقالات شماره جاری

ارجاع به مقاله

فنائی ح. (2024). ارزیابی و اولویت‌بندی ریسک‌های دورکاری بر استراتژی منابع انسانی در صنعت بیمه. مدیریت: مدلسازی، تحلیل‌ها و کاربرد, 1(4), 271-280. https://doi.org/10.22105/mmaa.v1i4.106
Crossref
Scopus
Google Scholar
Europe PMC

مقالات مشابه

##common.pagination##

همچنین برای این مقاله می‌توانید شروع جستجوی پیشرفته مقالات مشابه.